Avrupa Kapısında Yalnızlık: Şengen Vizesi Bir Umut mu, Çile mi?
Avrupa Kapısında Yalnızlık: Şengen Vizesi Bir Umut mu, Çile mi?
Not: Bu yazı, Şengen vizesi almak isteyen binlerce vatandaşın ortak deneyimlerinden esinlenerek yazılmış temsili bir günlük yazısıdır. Yazarın kişisel deneyimini yansıtmaz.
Bugün takvim 8 Haziran’ı gösteriyor. Yaz yaklaşıyor. Kuşlar bile daha özgür. Ama ben, kendi ülkemin sabah serinliğinde, Avrupa kapılarının önünde yapayalnız hissediyorum kendimi.
Dile kolay, üç hafta önce başladım belgeleri toplamaya. Hesap dökümleri, tapu fotokopileri, çalıştığıma dair yazılar, davetiyeler, SGK hizmet dökümü, uçak rezervasyonu, otel konfirmasyonu… Her biri ayrı bir uğraş, ayrı bir bürokrasi labirenti. Sanki seyahat etmek değil de suç işlemeye niyetliyim.
Randevu sistemine girerken ilk tokadı yedim. En erken tarih bir ay sonrasına. Ücretler desen, neredeyse bilet parası kadar. Sonra da yüzüme bile bakmayan bir görevliyle on dakikalık bir buluşma. Ne bir merhaba ne bir kolay gelsin. Robot gibi belgeleri aldı, baktı ve dedi ki: “Evraklarınız eksiksiz görünüyor, sonucu bekleyin.”
Bekliyorum işte.
Ama aslında sadece bir vize sonucu değil beklediğim. Bir kabul ediliş, bir insan yerine konulma duygusu.
Yıllarımı bu kıtaya emek vererek geçirmiş bir halkın torunu olarak, bu kadar küçümsenmek içimi acıtıyor.
Benim derdim sadece Paris sokaklarını görmek değil. Viyana’da bir kahve içmek ya da Berlin’de bir sergi gezmek değil.
Benim derdim: Neden hâlâ ikinci sınıf bir vatandaş gibi muamele gördüğüm.
Neden hâlâ “göçmen potansiyeli” olarak fişlendiğim.
Ve neden bu kadar çok Türk vize reddi alırken, başka milletler elini kolunu sallaya sallaya giriyor.
Bu bir çile. Ama sadece bireysel değil, toplumsal bir çile.
Çünkü biz, yıllardır bir kapıda bekliyoruz.
Avrupa’nın eşiğinde, elimizde evrak dosyaları, yüreğimizde gurur kırıklarıyla.
Belki bir gün…
Evet, belki bir gün bu çile son bulur.
Ama o güne kadar her yeni başvuru, bir umutla başlar ve çoğu zaman hayal kırıklığıyla biter.
Bugün de öyle bir gün.
Umutla başlayan, sessizce tükenen...
#ŞengenVizesi
#VizeÇilesi
#AvrupaKapısı #GöçmenAlgısı
#TürkiyeABİlişkileri
#SeyahatÖzgürlüğü
#GünlükYazıları
Yorumlar
Yorum Gönder