Gönülden Kaleme Yazılar

Brigada Evden çıktığımdan bu yana durmadan koşuyorum. Kalbimin atışlarını duymaya başladığımda anladım yorulduğumu. Bizim evden horemak (meyhane) önüne kadar adeta koşmamış kopmuşum. Köyümüzü boydan boya ortadan ikiye bölen Beli Lom deresinin üzerine taştan yapılmış köprünün üstüne geldiğimde, fark ettim koştuğum uzun mesafeyi. Biraz soluklanmak için köprünün kollarına teslim ettim kendimi. Kalbim göğüsümden çıkmak üzereydi. Beli lom deresi gür bir şekilde taşıdığı sularını aşağıki yazovire (göle) yolcu ediyordu. Su ahenkle dans ediyordu. Suyun melodik sesini duyunca huzur kapladı içimi. Biraz daha sakinledim. Oysa evden nasıl panikle çıkmış durmadan koşmuştum. Geç kalırım diye koştum aslında. Köyümüzün merkezinde, horemak’la yan yana olan magazine (bakkal dükkanı) yetişmeliydim. Köprünün üstüne saatime baktığımda daha yarım saat vardı kapanmasına. magazine yetişmem gerekiyordu. Tamam dedim yetiştin sakin ol. Magazine girdiğimde satıcı neden geldiğimi anlaşmıştı sanki. Gülüm

Neden Bu Karamsarlık Cevat Çırak Apr 6 Son dönemlerde enteresan gözlemlerim var. Etrafımdaki insanları gözlemliyorum. Herkes bir negatiflik sürecine girmiş vaziyette. Şimdi diyeceksin hayırdır neler gözlemliyorsun? Nedir bu haller? Mesela, diyorum ki, şöyle bir projem var. Hadi omuz verin yapalım, çok güzel olacak. Cevap hep aynı benzerlikte, Senin işin gücün mü yok! Başına iş mi arıyorsun! Sen bu insanlara bir şey yapamazsın! Dertsiz başına dert açma! gibi benzer cevaplar alıyorum. Şaşırıp kalmıyorum, pes eder miyim asla etmem Mesela bir ay önce dedim ki Sürekli müdavimi olduğumuz kafemize kitaplık kuralım. Herkes evinde okuduğu kitaplardan bir kaçı başlangıç olarak getirsin. Of puf derken 100' e yakın kitabımız oldu. bu sefer, bak göreceksin kimse yüzlerine bakmayacak! Okumazlar, ben bunları biliyorum! Kitaplara yazık olacak ve daha neler neler! Şimdi bakıyorum, okumaz denen kitapların bir kısmı okunm