Gönülden Kaleme Yazılar

 Bir Resmin Düşündürdükleri  Sevmek ve  Sevilmek nasıl  aynı şeyler degilse Yani, Sevenin ruh hali ile  Sevilenin duygusu ve ruh hali  Çok çok farklı ise  Fakirlerin duyguları  Ve ruh halleri ile  Zenginlerin duyguları  Ruh halleri de son derece  değişken ve farklı   oluyor bence  Nasıl fakirin halinden fakir  Zenginin halinden de zengin  Anlıyor ve enpati bu şekilde yol alıp kurabiliyorsa  Seven acı çeken Sevilen kıymet bilmez şımarık ve  gevsek olabiliyorsa  Aradaki uçurumlardan dolayı  duygular çok doğal olarak farklıysa  Zengin ve Fakir arasinda  Adaletsizlik uçurumu da  Mesafeler ile olçülemiyorsa  Kimse bana dünyanın adaletinden söz etmemelidir. Semavi dinler ve diğerleri Hükümet ve devlet görevlileri Aydınlar filozoflar hep adaleti  Yazıp çiziyor sürekli  dillerine doluyorsa  Adalet bu dunyada sağlanamadığı için konuşuluyor bence  Galiba, İnsanlar arasında  dengeleri korumak  Biraz olsun mesafeleri kısaltmak adına Biz faniler Bir tutam hoş göru Bir tutam sevgi  İki dirhem saygı 

 Maa Sulbiye yapma böle mari  Mutallip: Ne böle yapesin sen be canım  Ep bana peckada böbe papullatıresin.  Yeter bu kadar böber mare  Bıktım kayrıkın  Midem kazıneri   Sulbiye ;  Ne verem  Ne istesin ba Mutallip  Ekmek getirem de kizaat balim Sen böbeleri ne biyenmesin ba  Bak nasıl isle kokeler  Mutallip: Mare ben sana ne deerim  Sen nee beni annamesin Böber papullattıresin (kozlemek)  bana  Sabaattan beri Ekmek kizattıresin  İç demesin sundurmada sallanan seylerden bi tane  getirem deye  Sulbiye; Ba ne va sundurmada Kuru çuşkaladan (kurutulmuş acı biber) mı istesin .  Mutallip: Ayır mare,  Ne çuşkası Deli yaomasana kendini sen mare  Sucukla sallaneri ipte  Sen bana cuska desin böber deesin  Pros pros konuşesin  Getisene odan bı çatal mare  Soyem de koyem koorun üstüne  Bak peckada ne isle kor var  Doyurem insan gibi kaanımı  Sulbiye : Sen delidin mi ba Muttalip Ben o lukankaları sen loplet deye mi yaptım Uşaklama yaptım  Sana yidimem ben sucuklaamı Böber istemem deesen git pinir ekm

 Ne Zaman  Ne zaman taze dağ  kekiği kokusu alsam  Köyümün yağmur bulutları ıslatır geçer tenimden Yalın ayaklarımla meralarını çiğnediğim  Çimen kokularının feryadını  hissederim nabzımda. Ne zaman yüreğim darlansa  Koca çeşmenin suyu ile durulanmak isterim. Gündöndünün  güneşten vazgeçemediği gibi  Ruhum hep köyümün hatıralarına yelken açsın dilerim. Ne zaman hayat bana  Med Cezirli  bir  oyun oynasa  Mesela Kalbim sıkışsa, moralim alt  üst olsa  bozulsa  Kırlangıcın yeni doğan  yavrusuna koştuğu gibi  Mahallemdeki  neşe dolu çocukluğuma dönmek isterim.  Ne zaman özlemi hasreti  anlatmakla dilimde tüy bitse  Ormanların ovaların seraların  yedi renk yeşiline bir de eşsiz enfes sessizliğine yaslanmak isterim  Leylekler gibi ,ilk  yazı seven kuşlar gibi misal  Köyümü hep umut dolu  neşeli anılar  ile anmak isterim.  Ne zaman içime kapansam gök kubbe gibi kararsam  Buğday tarlalarımızda savrulan boynu eğik dolgun masum   başak olmak isterim    Köyümün güz    Yağmurlarında ıslanmak  Güneş