Gönülden Kaleme Yazılar

                                            Köyde Kurbağa Yarışları O gün günlerden hangi gündü derseniz hatırlayamadım. Hava sımsıcaktı, doğa canlanmaya başlamış, bahçelerimizdeki ağaçlar çiçeklerini açmış, hatta bazıları, çiçeklerini dökmeye başlamış, meyvelerini küçük şımarık sevimli bir kedi yavrusu gibi sevgi ile büyütmeye başlamışlardı bile. Tusuz Çeşme (Buzluca Çeşmesi) ile Tepelilerin demir işliği olan Hasan dayımın evlerinin önündeki polananın (meranın ) otları büyümüş hatta bir karışı çoktan geçmişti. Biz aşağı mahalle uşakları bu merada en çok çelik çomak oynamayı severdik. Ne oyundu ama, kafamız dahil çürümedik, ezilmedik morarmadık yerimiz kalmazdı, ama biz hiç şikayetçi değildik. İşte ben bu meranın üzerindeki çimlere uzanınca sanki purjinalı (yaylı) yatakta yatar gibi hissederdim. Mustafa Kocababamın (dedemin) evi de benim güneşlendiğim meranın batısında yer almaktaydı. Çok yakındı kocabamın (dedemin) evi aslında, ama sayalar tarafından gelen bir dere polana (mera

Bizim Köyün Halleri  Sırt üstü yaslanır çimenlere güneş izin verdiği ölçüde, masmavi bulutların arasındaki nazlı bir serçe gibi süzülen geniş kanatlı uçağı izlerdim. Çocuktum o zamanlar, köylü bir çocuk, buzluca çeşmesinin hemen yanındaki polanada (merada). Pilot olmak gibi kocaman hayallerim vardı benim. Ligor aganın lahana bahçesinde, çalışan kadınların benim hayallerimden haberleri yoktu tabiği Brigadir (kooperatif yöneticisi) TKZS’NİN (Çiftçi kooperatifinin adı) balkançesi (motosikleti) ile gelir çalışan kadınların normalarını (hedeflenen işlerini ) kontrol eder, iyi de olsa kötü de olsa, laf sokup kendi kendine konuşa konuşa, çeker arkasına bakmadan giderdi. Muratlar (Buynovo) köyü Eski Cumaya bağlı (Targovishte), en büyük köylerinden biriydi. Sadece büyük olduğu için değil elbet sevilmesi, toprakları çok verimli bereketliydi. Yediler ormanın yanındaki tarlada pancar, Duvanlar’da tütün, Yurtlukta buğday, Kargalıkta ise kös