Gönülden Kaleme Yazılar

Dızmana 29/11/2019   cevat cirak  tarafından , posted in  genel Bilirsiniz köyde çocukları çok boş bırakmaya gelmez. Buna rağmen nedense bugün kendime yapacak bir iş uğraş bulamadım Günlerden pazar aylardan yaz. Ev halkının tamamı evde, annem bahçede, babam hayvanların karnını doyurmakta. Kardeşim sundurmada oynamakta. Bir tek kocabamda (dedem) telaşlı bir hazırlık seziyorum. Kocaba dedim uzaktan, nereye gidiyorsun? Kocabam elindeki eşeğin hanutlarını arabaya bırakmaya çalışıyordu, cevabını beklemeden beni de götür , benim işim yok dedim. Gülümsedi kocabam, olur ba çocuğun dedi, hem bana yardım edersin. Şeytancağa pazara gideceğiz seninle ona göre giyin. Ama git babana söyle izin al, sıkıntı yaşamayalım sonra gel bana yardım et. Kocabam götürücekte içimden, babam izin vermeyecek. Yok öyle yağma, izin cepteydi zaten. Dediğim gibi de oldu izin çıktı, ben artık yola hazırdım. Şeytancık pazarına ilk kez gidecektim, Duyuyordum pazarın namını ama hiç k

Köyümüzdeki Okulumuz 17/08/2019   cevat cirak  tarafından , posted in  genel Bugün 17 Ağustos 2019 Cumartesi. Tatil günü olduğu için iş yok. Gerçi bana üç yıldır iş yok ama   demekki işi özledim ki yazma gereği duydum. Dün geceden planladığımız program maalesef tutmadı. Sağanak yağmur son anda meteroloji tarafından bildirildiğinden evden çıkmak istemedim bugün. Nedense İstanbulda evimin salonundan bahçemizdeki yağmur damlalarının çiçeklerimin yapraklarını yıkamasını seyrederken aklıma köyüm geldi birden. Hemen açtım bilgisayarımdaki eski albümleri. Biraz nostalji yapayım, köyümün geçmişinde dolaşayım diye niyet ettim ve heyecanla sarıldım bilgisayarımın faresine. Daha ilk tıklamamla karşıma kırk yıl önce dolu dolu altı yılımı geçirdiğim köyümdeki okulum çıkıverdi karşıma. Ne kadar sürdü o mahsun fotoğrafı süzmem, incelemem derseniz, zaman tutmadım ama içim bir tuhaf oldu. Fotoğrafa her bakışımda onlarca anı tazelendi ve zihnimde dolaşmaya başladı. İnsan hatırladıkça hepsini

Sizin Hiç Çocukluğunuzu Elinizden Aldılar mı? 04/05/2019   cevat cirak  tarafından , posted in  genel Ben çocuktum , yıllar öncesiydi , En mutlu olduğum yıllarımdı yani… İçinden dere geçen bir köyde İki yanı orman iki yanı göl olan bir cennette Kuş sesleri içerisinde Mutlu mesut yaşarken Tuttular ayırdılar beni köyümden ve sevdiklerimden Çocukluğumu aldılar elimden Köyümüzdeki derede, arkadaşlarımla ben mandaların kuyruklarına tutunmuş yüzerken Kurbağa yarışı yapar, günümüzü gün ederken Tuttular ayırdılar beni köyümden ve sevdiklerimden Çocukluğumu aldılar elimden Mektep avlusu içinde limonatasına top oynardık kimin yendiği, kimin yenildiği belirsizdi Maç biter hep beraber gider limonatalarımızı içerdik. Hesabı kimin ödeyeceği önemsizdi, Tuttular ayırdılar beni köyümden ve sevdiklerimden Çocukluğumu aldılar elimden Mektepte, ana dilimizde konuşamazdık, yasaktı Biz yasak nedir bilir! dinlemezdik doğuştan en iyi bildiğimiz d