Gönülden Kaleme Yazılar

 Ne Zaman  Ne zaman taze dağ  kekiği kokusu alsam  Köyümün yağmur bulutları ıslatır geçer tenimden Yalın ayaklarımla meralarını çiğnediğim  Çimen kokularının feryadını  hissederim nabzımda. Ne zaman yüreğim darlansa  Koca çeşmenin suyu ile durulanmak isterim. Gündöndünün  güneşten vazgeçemediği gibi  Ruhum hep köyümün hatıralarına yelken açsın dilerim. Ne zaman hayat bana  Med Cezirli  bir  oyun oynasa  Mesela Kalbim sıkışsa, moralim alt  üst olsa  bozulsa  Kırlangıcın yeni doğan  yavrusuna koştuğu gibi  Mahallemdeki  neşe dolu çocukluğuma dönmek isterim.  Ne zaman özlemi hasreti  anlatmakla dilimde tüy bitse  Ormanların ovaların seraların  yedi renk yeşiline bir de eşsiz enfes sessizliğine yaslanmak isterim  Leylekler gibi ,ilk  yazı seven kuşlar gibi misal  Köyümü hep umut dolu  neşeli anılar  ile anmak isterim.  Ne zaman içime kapansam gök kubbe gibi kararsam  Buğday tarlalarımızda savrulan boynu eğik dolgun masum   başak olmak isterim    Köyümün güz    Yağmurlarında ıslanmak  Güneş

         Memleketim ve Şehrim Deli Ormanlıyım ben Balkanlardan Eski Balkan Derler Koca Balkan Derler Biz bizim Balkan deriz Eteklerinde büyüdük Meralarında Çelik çomak oynadık Mandalarla Malaklarla Göllerinde derelerinde yüzdük Yalnız değildik Ördekler de kazlarda bize eşlik etti Kurbağaları  saymıyorum Onları çok yorduk Siz bilir misiniz ? Kuzuları anneleri koca sürü içerisinde nasıl bulur Kuzular mı annelerini anneler mı kuzuları tanır Muhteşem bir andır o canların buluşması Biz o çocukluk günlerini hiç unutamıyoruz Ne zaman bir araya gelsek canlanır anılarımız Koydeki bir ağacın gölgesinde Kaldığımız yerden başlar anılar üzerine sohbetler Memleket bu nasıl unutulur Kolay mı unutmak, yok olup gitmek. Nasıl kıyarız çocukluğumuza, yaşadıklarımıza Özlüyoruz işte elimizde degil. Yahu dedik ya, Biz oralıyız Deli Ormanlıyız Eski Balkanlıyız Koca Balkan da derler Koca Yusufun, Kurtderelinin oralıyız Hey gözünü sevdiğim toprağım Canım ciğerim herşeyim al