Memleketim ve Şehrim

 


       Memleketim ve Şehrim

Deli Ormanlıyım ben
Balkanlardan
Eski Balkan Derler
Koca Balkan Derler
Biz bizim Balkan deriz
Eteklerinde büyüdük
Meralarında
Çelik çomak oynadık
Mandalarla Malaklarla
Göllerinde derelerinde yüzdük
Yalnız değildik
Ördekler de kazlarda bize eşlik etti
Kurbağaları  saymıyorum
Onları çok yorduk
Siz bilir misiniz ?
Kuzuları anneleri koca sürü içerisinde nasıl bulur
Kuzular mı annelerini anneler mı kuzuları tanır
Muhteşem bir andır o canların buluşması
Biz o çocukluk günlerini hiç unutamıyoruz
Ne zaman bir araya gelsek canlanır anılarımız
Koydeki bir ağacın gölgesinde
Kaldığımız yerden başlar anılar üzerine sohbetler
Memleket bu nasıl unutulur
Kolay mı unutmak, yok olup gitmek.
Nasıl kıyarız çocukluğumuza, yaşadıklarımıza
Özlüyoruz işte elimizde degil.
Yahu dedik ya,
Biz oralıyız
Deli Ormanlıyız
Eski Balkanlıyız
Koca Balkan da derler
Koca Yusufun, Kurtderelinin oralıyız
Hey gözünü sevdiğim toprağım
Canım ciğerim herşeyim alın yazım
Memleketim
Bitmez sevdam, hasretim, anılarım hiç bitmez
Ben gurbetteyim, gurbet benim içimde.
Derin iyileşmez yaram, çıkmaz sokağım,
Memleketim, Memleketim, Memleketim.


Benim Şehrim

Istanbul
Vapurlara eşlik eden martıları
Ilık esen lodosu poyrazı
İnce belli çay bardaklarında içilen
Vazgeçilmezi,
Dumanlı demli çayın tadı.
Susamlı gevrek simidi
Buram buram aşk kokan sokakları
Sürekli acelesi olup
Bir yerlere
Yetişmeye çalışan insanları
Yük taşıyan hamalları
Levanda kokan hamamları
Mis gibi
Türk Kahvesi kokan dükkanları
Nasıl anlatsam bilmem ki 
İşte oradır benim şehrim

Başın ağırdı mesela
Çık Bakırköyden sahil yoluna
Aç arabanda pencereni
Martıların balık avını dalgalarla cümbüşünü seyret
Susam kokusunu yüreğinde hisset
Bırak kendini boğazın sularına
İlaç doktor para etmez ağırına
Ilık rüzgarlar boğazda raks ederken
Ne gam ne keder, ne dert ne elem
Ne gurbet acısı ne aşk acısı vız gelir bana
Dedim ya ben Istanbulluyum
Ben buram buram tarih kokan
Şehirlerin şehrindenim
Istanbuldan, gerdandan, boğazdan
Ikı kıtanın şehrinden,
İster Avrupadan ister Asyadan
İstanbuldan, İstanbul, İstanbuldan.



Ne memleketimden vazgeçerim
Ne koca güzel,  şehrimden.

Cevat ÇIRAK
17.09.1965
Galata İstanbul

https://cirakcevat.blogspot.com.tr
https://cevatcirak.wordpress.com


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yediler Ormanında Kayak

Yaşar Kemal Usta ile UBUNTU'YU konuştuk.

Naim Süleymanoğlu