Kamil Kaderli namı değer Kamil Rafioğlu. Köyümüzde mahalleden arkadaşımdı, okulda sınıf arkadaşımdı, akrabamdı, fakat en çok ta sırdaşımdı. Bu asil birliktelik yolculuğumuz memleketimizde doğduğumuz köyde başladı, sonra anavatan yolculuğu ile devam etti. 1978 yılında ailesi ile birlikte Türkiye'ye benden 2 ay önce göç etti. Ben Edirne'de anavatan toprağına ilk ayak bastığımda karşılayanlar dan biri gene oydu. Kader birligimiz İstanbul'da da devam etti

Hiç unutmam bir gün İstanbul Aksarayda luna parka gitmiştik. Bütçemiz kısıtlı sadece yol paralarimiz vardı cebimizde. Fakat canımız karpuz cekmisti yol paraları ile bir dilim kapruz aldık pay ettik afiyetle bir güzel yedik. Sonrasını sormayın ,17 km yolu yuruduk. Yorulduk ama hiç yılmadık. Çocukluk yaşamadık , gençlik nedir bilmedik, çocuk yaşta adam olduk, sorumluluk aldık, ailemizin yüküne ortak olduk. Muhacirliği çeken bilir. Hayallerimizi hep erteledik durduk, öteledik. O gün bizim için  büyük serüven yaşadığımız  bir gündü. Muhacirlik ateşten gömlek, elde yok avucta yok, günlerce bazen aylarca sadece şekerli suyla beslendik, her şeyimizi paylastik. Fakat en çok dertlerimizi sıkıntılarımızı kendi 

aramızda katık ettik teselli bulduk. Öyle derin dramlar yaşadık ki kitap olsa ciltlere sığmaz. Tam dedik düzlüğe çıktık biraz nefes alacağız, hak ettiğimiz gibi yaşayacağız, ocağımıza ateş düştü. Yoldaşım, dostum, kardeşim bundan sanırım yaklaşık 10 yıl önce olsa gerek elim bir kaza sonucu bizi terkedip gitti bu dünyadan. O gün yine ben yanındaydım ama ne çare... Doktorlar dua edin durumu ağır deyince bu dunya yolculuğumuzdaki kader arkadaslığımızın sonuna geldiğimizi anladık. Sırlarımız hala ortak ,hala ikimizden başka bilen yok,  fizeken ayrılmış olsak bile biz her zaman bir ve beraberiz, öyle başladık öyle devam edecek yolculuğumuz. Mekanın cennet olsun kardeşim, Allah sana gani gani rahmet eylesin sırdaşım, sen hep aramızdasın mektep arkadaşım, can dostum. Işıklarda huzurla uyu...


Bu fotoğraf Bulgaristan'da  köyümüzde 1978 yılında altıncı sınıfı bitirdigimizde çekildi. Daha sonra 2 ay arayla Anavatan Türkiye'ye göç ettik. Yedinci sınıftan itibaren eğitim hayatımız Türkiye'de devam etti. Bulgaristanda  da aynı mahalle ve sokaktaydık  Türkiye'de de aynı mahalle ve sokakta beraber yaşadık. O bu dünyadan göç edene kadar ne yaşadiysak hep birlikte yaşadık. Hem hatırlamak  anmak, hemde sizinle  paylaşmak  istedim.  Ruhu şad mekanı cennet olsun.


Cevat Çırak

30.10.2023 

Pazartesi 


Köyümüzün diğer sosyal medya hesapları:

Instagram.com/buynovo_targovishte

twitter.com/Buynovo_T_BG

facebook.com/m.facebook.com/groups/1358921…


#buynovo #muratlarköyü  #cevatçırak #targovishte #eskicuma #bulgaristan

#kamilkaderli #anılar #muhacirlik #ateştengünler

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yediler Ormanında Kayak

Yaşar Kemal Usta ile UBUNTU'YU konuştuk.

Naim Süleymanoğlu