Ah Anılar Ah

Ah anilar ah. Tam 45 yıl önce henüz  10 lü yaşlarda bir çocuktum, köyümun aşağı mahallesinde bizim evin sokağının köşesinde bu elektrik direği aynen böyleydi. Hala da aynı yerinde duruyor. Ben artık 60 yaşına  merdiven dayamış bir emekliyim. Köyümden çok uzaktayım, hatta başka bir ülkedeyim. Her şeye rağmen anılar peşimi bırakmıyor, o mutlu güzel günleri çevirip çevirip çıkartıyor karşına. Bu direğin önündeki meydanda mahalle arkadaşlarımızla toplanır kendi aramızda maç yapar , bazen çelik çomak oynardık. Celik çomak nedir diye sorsan bugünün çocuklari pek değil hiç bilmez. Bu direk benim gizli kasamdi adeta, bazen bozuk paralarımı kıymetlerimi bu yaralı direğin böğürünce saklardım. Çocuk aklı işte bozuk paralarımı çıkartmak biraz zor olurdu ama olurdu. Dedim ya ah bu anılar sabah sabah facebook hatırlattı ve ben gene köyümde eski mutlu gunlerin  anılarımın  arasına daldım mutlu mesut maziye yolculuk ediyorum. Bu böyle olmayacak bir memleket havası alma zamanı geldi. En kısa sürede görüşmek üzere güzel köyüm, mahallem bir zamanlar cıvıl cıvıl sokağın. Ve elbette gövdesi delik deşik olmasına rağmen dimdik duran elektrik direğim, çocukluk kasam. İlk fırsatta ziyaretinize geleceğim,  görüşmek üzere çocukluk anılarım.

Cevat ÇIRAK 

11.03.2022 

#köyüm #muratlar #buynovo