"Ben deme..."

" Ben deme"

Ele avuca sığmayacak kadar bol güneşin olduğu bir günde, siz daha yataginizda iken, güneş perdenin arasından size kocaman  gözleri ile  gülümserken hiç yataktan kalkmak istemezsiniz değilmi. Huzur dolar içiniz,  kımıl kımıldır yüreğiniz.  Keyifli bir gun olacağı sabahtan bellidir değilmi.  Aaah hayat ah,  sen nelere kadirsin.  Hayaller umutlar musmutlu bir dünyanın parçası olmayı hayal ederken biz, uykumuzdan uyanınca günümüz gerçekleri ile al aşağı ediliveriyoruz ne yazik ki.  Yaşadığımız coğrafya büsbütün çığırından çıktı , doganlarin sayısı nerdeyse ölenlerin sayısının gerisinden geliyor artık. Bebeklerin biraz insiyatif kullanma hakkı olsa dünyaya gelmek istemeyebilirler diye tahmin ediyorum. Evet İbni Haldun Coğrafya kaderdir demişti bir zamanlar . Doğru ve son derece  gerçek bir sözdür kader. Hatta kaderden  kaçamaz insan. Fakat unuttuğumuz  bir durum var!  Kaderimizin şekillenmesinde olgunlasmasinda ciddi adımlarımiz var bizim. İnsan düşünmeden ölçmeden biçmden   attığı sığ ve düzensiz adımları yüzünden kaderini kendisine zindan edebiliyor.  Daha sonrasını tahmin etmek kolay. Her zaman suçlanacak suçlayacak  birileri var alacaklı hanemizde , öyle değilmi ?  Geçmiş zamanda konuşmaya başladık mi biliniz ki  özeleştiri kültüründen çok uzaklasmisiz,  çökmek üzereyiz ne yazıkki.
Hayır  bu böyle gitmez,  direnmeliyiz haksızlığa karanlığa ve karamsarlığa.  Biz insanız oysa, olumsuzluk bize göre değil , karamsarlık hiç değil .  Koma diye başlıyor istiklal marşımiz,  yok öyle hemen pes etmek, kaçmak. Biz Çanakkale'de canlarını bilerek ve isteyerek vatan için veren aslanların torunlarıyiz.  Şehit kanları ile can suyu verilmiş fidanlarız.  Yılmaz  ve kahraman bir ecdadin devamını temsil ediyoruz. Savaşa savaşa meydan okuyarak bu karanlığın içerisinden sıyrılarak kavuşacağız aydınlığa.  Biz gelecek nesillerimize borçluyuz , yeminliyiz. Çocuklarımız hayallerimizi süsleyen güneşli günlerde top peşinde koşmali doya doya neşe içinde oynamalı.  Birlik ve beraberliğimiz korku salmali karanlığa ve cehalete. Yaralarimizi sarmaya başlamalı ve hiç gecikmeden Ben demeyi bırakmalı tekrar biz olmalıyız, bize tek nefes tek yürek olmak yakışır, yılmaz yok kaldığımız yerden yola devam etmeliyiz yeniden. " dil söyler kulak dinler, Kalp soyler kainat dinler"  diyor Yunus Emre . Kalplerimizi birleştirmek için çok geç olmadan varmısın sahlanmaya zamanı gelmedi mi düşmanı catlatmaya. Hadi gelin canlar bir olalım, düşman karşısında yiğit olalım. " Muhtaç olduğumuz kudret damarlarımizdaki asıl kanda mevcuttur."

Bugun Beyoğlu'nda patlayan
bomba bizi korkutmasın . Ozan Yunus Emre  der ki  "Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın." 

Cevat Çırak
19.03.2016 Cumartesi

CECO Posted via Blogaway