Gönülden Kaleme Yazılar

Neden Bu Karamsarlık Cevat Çırak Apr 6 Son dönemlerde enteresan gözlemlerim var. Etrafımdaki insanları gözlemliyorum. Herkes bir negatiflik sürecine girmiş vaziyette. Şimdi diyeceksin hayırdır neler gözlemliyorsun? Nedir bu haller? Mesela, diyorum ki, şöyle bir projem var. Hadi omuz verin yapalım, çok güzel olacak. Cevap hep aynı benzerlikte, Senin işin gücün mü yok! Başına iş mi arıyorsun! Sen bu insanlara bir şey yapamazsın! Dertsiz başına dert açma! gibi benzer cevaplar alıyorum. Şaşırıp kalmıyorum, pes eder miyim asla etmem Mesela bir ay önce dedim ki Sürekli müdavimi olduğumuz kafemize kitaplık kuralım. Herkes evinde okuduğu kitaplardan bir kaçı başlangıç olarak getirsin. Of puf derken 100' e yakın kitabımız oldu. bu sefer, bak göreceksin kimse yüzlerine bakmayacak! Okumazlar, ben bunları biliyorum! Kitaplara yazık olacak ve daha neler neler! Şimdi bakıyorum, okumaz denen kitapların bir kısmı okunm

KAÇIP GİDECEĞİM BURALARDAN Köyümden ayrıldığım günden beri Unutulmuş, bir köşeye atılmış, sıkıştırılmış gibi hissediyorum kendimi. Üç ilçe, dört semt değiştirdim bazen bir çekyat köşesinde bazen bir kanepede hep unutulmuş buldum kendimi. Koca İstanbul rahat ettiremiyor beni, Hasretlik bu, sürekli en zayıf yerimden vuruyor, sıkıyor canımı. Oysa bazen, Boğaz var daha ne istiyorsun deyip kandırmaya çalışıyorum özlem dolu kalbimi, lakin bir türlü beceremedim, şu lanet kandırma işini. Rol yapamıyorum işte neysem oyum, evet öyleyim, fişek, deli dolu bir yürek var bende. Köyümden ayrıldığımdan beri Yalnızlığı seviyorum, kimseyle paylaşmak istemiyorum çaresizliğimi. Şair ‘’Yalnızlık paylaşılırsa yalnızlık olmaz ‘’ demiş Paylaşsam ne olacak ki diyorum, ne değişecek? Ben köy çocuğuyum arkadaş, kırlara, meralara, ovalara, kör olacası ormanlara kandım, bu güzelliklere bilerek aldandım, uzatmayalım işte ben köyüme aitim. B

Savruluyoruz Farkında mısınız? Son dönemlerde toplumca savruluyoruz. Otobüse biniyorum 53 yaşındayım, gördüklerim beni ürkütüyor Benim zamanımda gençler yaşlılara yer verirdi Şimdi öyle mi ? Hayır ! Gencecik çocuklar ya uyku numarasına yatmışlar Yada çok yoğun ders/ kitap okuyorlar sözde… Kulaklıkları da cabası, duymadım görmedim modu. Edepsizce Savruluyoruz. Sadece toplu taşıma araçlarında mı durum böyle? Elbette hayır, Her yer aynı. Mesela, Arabanla evden yola çıkıyorsunuz 25 yıldan fazla araç kullanmışlığım var ama, sokağa çıkınca başıma gelecekler için dua ediyorum. Araçlarımız çok konforlu, her türlü donanım var, amma… Mesela direksiyon simitlerinin altında sinyal kolları var biliyorunuz. Nedense şöförler sözleşmişçesine ısrarla inat ediyorlar, kullanmıyorlar. Sorumluluğumuz yetmiyormuş gibi, birde; Önümüzde ve arkamızda seyreden araçlarının şöförlerin de aklından geçenleri tahmin etmek durumundayız. Dünyanın her yerinde yaya geçidind